Z rytuałem braterstwa krwi spotykamy się w Eddzie i sagach (np. islandzkiej Gisla Surssonar Saga lub Sadze o Volsungach).
Na krew przysięgają zarówno bogowie, jak i ludzie. Jest to przysięga nierozerwalna. Więzi stworzonej w ten sposób nie można przerwać, podobnie jak nie można przestać być bratem lub siostrą swojego biologicznego rodzeństwa.
O ile własnej rodziny się nie wybiera, to w przypadku braterstwa krwi jest to świadoma decyzja, a to czyni ją niezwykle mocną.
Zdrada osoby, z którą przeprowadziło się taki rytuał jest niewybaczalna, oznacza utratę honoru i niesławę.